Sponsoren voor KIKOV

Ik ben Katleen, de dochter van meter (Mieke) en de mama van Sara. Een jaar geleden kwam meter terug naar huis van de Camino en Sara vroeg of ze volgende keer ook mee een deel van de Camino mocht stappen.We hebben hier niet lang moeten over nadenken en vonden dat dit een unieke ervaring voor beiden zou kunnen zijn. Meter zag dit direct zitten en stemde toe. Sara spaarde duchtig haar centjes om het vliegtuigticket te betalen. Oorspronkelijk ging de opbrengst van hun tocht naar een ander goed doel, maar toen we het nieuws van onze oudste zoon kregen, voelde ik dat we het geld aan een ander doel moesten geven nl. KIKOV. Na de diagnose van kanker bij Mattias werden wij goed opgevangen en begeleid door een heel team van mensen. Ik vernam dat een deel van de praktische ondersteuning gesponsord werd door KIKOV. Door deze organisatie werd er mij veel uit handen genomen en was er een goede begeleiding voor broer en zus. Daarom was mijn keuze snel gemaakt en stemde mijn moeder hier ook mee in. Dus alles gaat recht naar een goed doel, dichtbij naar mensen die het echt nodig hebben in een moeilijke tijd.

De weg van Compostella naar Muxia

donderdag 17 augustus 2017

17 augustus Fisterra

Hallo het is weer met Sara,
we hebben vandaag een leuke dag gehad, s'morgens hebben we als ontbijt overschot van pizza  gegeten, daarna zijn we iets warms gaan drinken. Daarna zijn we naar een fort gestapt, daar ging het over hoe ze vis   vangen en daar heb ik veel foto's genomen. Daarna zijn we de kaap op gestapt, daar hebben we de steen 0,00 km gezien daar heeft een meneer een foto  van ons gemaakt, dan zijn we de kaap weer afgegaan in vertrek van onder tot boven 2,5 km en omgekeerd van hetzelfde. Dus hebben we vandaag 5km gedaan en in totaal is dat 84km. Daarna zijn we in een restaurant  gaan eten. Dan heeft Meter mijn verrassing gezegd, we gingen een boottocht doen maar het loket was gesloten  maar dan zagen we dat we om half 6 konden komen, we zijn om dat uur gekomen hebben we een Tiket gekocht, 20minuten gewacht en we waren weg.Er was een plaats,   waar we onder de boot konden kijken.
Deze morgen was er alleen maar mist, met moeite konden we het water zien. We bezochten eerst het fort van San Carlos en daarna gingen we de Kaap op tot op het einde van de wereld en terug naar beneden, 5 km. Dat brengt het totaal op 84 km. Na het middageten om half drie was het tijd voor de verrassing, een boottocht van 1 u 30 tot voorbij de Kaap.
Maar het loket was  gesloten, ik belde en de schipper vertelde dat hij met die mist niet mocht uitvaren. Misschien als het beter was konden we misschien om 17 u 30 uitvaren.
De zon brandde hevig en dan heeft Sara gezwommen en ik heb pootje gebaad.
Om kwart voor 6 zijn we dan vertrokken,  de Kaap en de vuurtoren zaten nog altijd in de mist. Het was half 10 toen we in de refugio aankwamen, dan nog douchen, blog schrijven. Dan kregen we geen verbinding. Maar.... de dag was mooi....